վայելչաբանություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɑjɛlt͡ʃʰɑbɑnutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վայելչաբանութիւն

վանկեր՝ վա•յել•չա•բա•նութ•յուն 

Գոյական

1. վայելչաբան լինելը
2. գեղեցիկ ոճ՝ լեզու
3. (ոճբ․) ճոխաբանության բաժին` ուսմունք խոսքի պատկերավորության մասին

Հոմանիշներ

1. վայելչախոսություն, գեղեկցաբանություն, գեղեկցախոսություն, պերճաբանություն, պերճախոսություն (վայելչաբան լինելը, գեղեցիկ ոճ՝ լեզու)

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Ֆ․Հ․ Խլղաթյան, Ոճաբանական տերմինների բառարան տեղեկատու, Երևան, ««Լույս» հրատարակչություն», 1976 — 111 էջ։