վայրատում
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑjɾɑˈtum]
վանկեր՝ վայ•րա•տում
Գոյական
- (նորբ․) տեղահան լինել` արվելը, տեղահանություն ◆ Ղողանջ վայրատման։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։
վանկեր՝ վայ•րա•տում