Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•նի•լին

Ստուգաբանություն

< ванилин < ֆր., իսպ

վանիլի պատիճից ստացվող կամ արհեստականորեն պատրաստվող բուրավետ նյութ
(խոհր․) սպիտակ, նաև քիչ դեղնավուն բյուրեղային փոշի, ստացվում է քիմիական եղանակով, ունի վանիլի բնական բուրմունք, օգտագործվում է կերակուրներ, խմորեղեն, ըմպելիքներ, խմիչքներ, աղցաններ և այլն համեմելու, բուրավետացնելու համար

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սերգեյ Ավագյան, Հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն խոհարարական բացատրական բառարան, Երևան, «ԴԱԼԼ», 2009 — 240 էջ։