վարձակ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɑɾˈd͡zɑk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ վարձակ
վանկեր՝ վար•ձակ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Փոխառություն իրանական աղբյուրից. հավանաբար կազմված է վարձ բառից՝ -ak ածանցով. հմմտ. հունարեն βάρξα «վարձակ» (< իրանական)։
Գոյական
- (պատմ․) հարճ
- խնջույքներով, զանազան կարգի զվարճավայրերում ևն պարող կին, պարուհի
- անբարոյական կին, պոռնիկ
- (թատր․) հայ միջնադարյան պարող դերասանուհի՝ կիսամերկ կերպարանքով, որ հարուցել է սիրո և հեշտանքի զգացմունքներ
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Ի արտաքին հոլովում | ||
| Եզակի թիվ | Հոգնակի թիվ | |
| Ուղղ. | վարձակ(ը) | վարձակներ(ը) |
| Սեռ. | վարձակի | վարձակների |
| Տր. | վարձակին | վարձակներին |
| Հայց. | վարձակի(ն) | վարձակների(ն) |
| Բաց. | վարձակից | վարձակներից |
| Գործ. | վարձակով | վարձակներով |
| Ներգ. | (վարձակում) | (վարձակներում) |
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։