Հայերեն

վանկեր՝ վար•քա•կա•նոն

Բառակազմություն[խմբագրել]

(նորբ․) վարքի կանոններ, վարվելու կերպ, վարքուբարք ◆ Բայց այս դեպքում ևս Ժ. Շիրակը որդեգրեց գոլլիստական վարքականոնները՝ հաստատակամ ընդունելով ոչ սովորական որոշումների հետևանքները։ Լրագիր (թերթ) ◆ Ֆայլհորն կոմունային բնակիչները, այսպես կոչված «նյու էջը» (նոր ժամանակ) վարքականգի կողմնակիցներ են ու մշտապես շշմեցնում են բարեկանոն էդինբուրգցիներին իրենց վարքուբարքով։ «Հայաստանի Հանրապետություն»
(պաշտանվ․) կանոների, նորմերի, համոզմունքների համախումբ

Թարգմանություն

Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։
Դ․Ս․ Չիլինգարյան, Ե․Լ․ Երզնկյան, Պաշտպանական-անվտանգային տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Գյումրի, «ՀՀ ՊՆ ռազմավարական հետազոտությունների ինստիտուտ», 2015 — 1196 էջ։