վետուք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛˈtukʰ]
վանկեր՝ վե•տուք
- Ղարաբաղ՝ ոտքով ◆ Տակավն ըրած մեծ ու պիծի կումարնե չի մնալ, վեր յուրանց վետուքը լյուս աշխարհ չի կյան։ (Տմբլաչի Խաչան)
- արագ գնացող ◆ Կուճյուր ախպերը վետուք ա, ղարկե քյինա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։