վերչին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛɾˈt͡ʃʰin]
վանկեր՝ վեր•չին
- վերջին
- Նոր Նախիջևան՝ վերջում, հետո ◆ Պան չկիտնալը, վերչին սորվենալը ամոթ չէ։ (Խաթաբալա)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։