Jump to content

վերջադիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վեր•ջա•դիր 

Ածական

  1. վերջում դրված, զետեղված, վերջանյին դիրք գրավող ◆ Վերջնադիր հնչյուն
  2. վերջնային դիրք կազմող, հանդիսացող ◆ Հնչյունի վերջնադիր դիրք։
  3. վերջում դրվող, վերջից կցվող, միացող ◆ Վերջանդիր մասնիկ, թեքույթ։

Հոմանիշներ

[խմբագրել]
  1. ետադիր, վերջահար

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Թարգմանություններ

[խմբագրել]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]