վերվերը
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɛɾˈvɛɾə]
վանկեր՝ վեր•վե•րը
- Մոկս՝ ամայի, անմարդաբնակ ◆ Կերթան մեկ անուշ, վերվերը սարիմ մեչ կը նստին։ Սասնա ծռեր ◆ Սաղ վերվերի քաղքի մեջը մենակ ինքն էր։ Հժհք
- Վան՝ նույնն է վիրունի 3 նշան.
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։