վեցանկյուն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vɛt͡sʰɑŋkˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վեցանկիւն

վանկեր՝ վե•ցան•կյուն 

Գոյական

1. վեց անկյուն ունեցող երկրաչափական ձև կամ մարմին
2. տե'ս վեցանկյունի

Հոմանիշներ

1. վեցանկյունի, վեցանկյունանի, մակաեռանկյունի (հնց․) (վեց անկյուն ունեցող երկրաչափական ձև կամ մարմին)
2. տե'ս վեցանկյունանի

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։