վեցտրաքանի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vɛt͡sʰtɾɑkʰɑˈni]

վանկեր՝ վեց•տ(ը)ր•քա•նի 

  1. Ղարաբաղ՝ իրար ետևից վեց անգամ կրակող (ատրճանակ) ◆ Ամեն շինամաչ տյուս կյալիս վեցտրըքանե կոխկան կախ ա անում։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։