Jump to content

վզակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վզակ 1

[խմբագրել]

վանկեր՝ վ(ը)•զակ 

  1. Կեսարիա՝ լծի կենտրոնում ամրացված փայտե երկու փոքր սեպերը՝ ատամները, որոնց արարքն է ընկնում փոկը ◆ Այն կողմի արտերուն հողերը կաղիջնուտ ըլլալուն, եզերը ուժով, ինքն ալ ուժով, մաճը չկրնալով լավ գործածել, օր մը արորին առատամեն, ուրիշ անգամ մը վզիկեն ... կճաթեցներ։ (Հակոբ Մնձուրի)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վզակ 2

[խմբագրել]

վանկեր՝ վ(ը)•զակ 

  1. տե՛ս վեզեկ

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։