վզակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վզակ 1[խմբագրել]

վանկեր՝ վ(ը)•զակ 

  1. Կեսարիա՝ լծի կենտրոնում ամրացված փայտե երկու փոքր սեպերը՝ ատամները, որոնց արարքն է ընկնում փոկը ◆ Այն կողմի արտերուն հողերը կաղիջնուտ ըլլալուն, եզերը ուժով, ինքն ալ ուժով, մաճը չկրնալով լավ գործածել, օր մը արորին առատամեն, ուրիշ անգամ մը վզիկեն ... կճաթեցներ։ (Հակոբ Մնձուրի)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Հայերեն բարբառային բառ

վզակ 2[խմբագրել]

վանկեր՝ վ(ը)•զակ 

  1. տե՛ս վեզեկ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։