վզահան

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•զա•հան 

  1. Ղարաբաղ՝ գլուխը պոկած ◆ Վերցակտ էնա վզահան վեր ընգյած։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. վզ(ա)հան անել,
    1. գլուխը պոկել ◆ Էտ հավեն տենակավ կարքեն մորթե, խեյըս վզ(ա)հան անում։
    2. որոշ բույսերի երկարած մասերը կտրել (նոր ծիլեր տալու համար)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։