Jump to content

վզծռել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)զ•ծ(ը)•ռել 

  1. Խարբերդ, Մուշ՝ գլուխն իջեցնել որպես խոնարհությամբ՝ հիացմունքի արտահայտություն

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։