վըզտ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vəzt]
վանկեր՝ վըզտ
- Համշեն՝ իսկույն, անմիջապես ◆ Ինչ ասում էր, վըզտ խաբար էր տանում։ Սահակ Ամատունի ◆ Անու ինչիմը ասեյտ՝ վըստ խաբարը գեշտար։ (Ձեռագիր)
- հանկարծ ◆ Մեկ էլ տեսանք՝ վըզտ եկավ։ Սահակ Ամատունի ◆ Վըստ՝ տռնըն նի մդավ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։