վըկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վըկ 

  1. Համշեն՝ ձայն, ծպտուն

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. վըկ ընել, ձայն-ծպտուն հանել ◆ Վըկ ընիիս հեչ՝ դեղդ գոյնա։ (Ձեռագիր)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։