վիլիանք
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [viljɑŋkʰ]
վանկեր՝ վի•լի•անք
- Արարատյան, Կարին՝ նույնն է վիլակ 1 նշան. ◆ Նանեն քուլեքն մանել պրծել է, թելը վիլիանքի վրա դուրս տվել, կաժ լինել։ (Էմինյան ազգագրական ժողովածու)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։