վիճկրարություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

  • ՄՀԱ՝ [vit͡ʃkɾɑɾutʰˈjun]

վանկեր՝ վիճ•կ(ը)•րա•րութ•յուն 

  1. գուշակություն ◆ Նրա կինը սկսել է վիճկրարություն արել։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։