Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վի•տա•լիզմ

Ստուգաբանություն

< витализм < լատ. vitalis կենսական

կենսաբանության մեջ, ռեակցիոն իդեալիստական ուղղություն, որը կենսական պրոցեսներն ու կյանքի երևույթները բացատրում է ոչ թե նյութական պատճառներով, այլ կենդանի արարծների մեջ գերբնական «կենսուժի» առկայությամբ։ վիտալիզմի տարրերն առկա էին Արիստոտելի ուսմունքում։ Առավել հաայտնի վիտալիստներրից էին նաև Վան Հելմոնտը, Շտալը, Մյուլլերը և ուրիշներ։
(փիլ․) կենսաբանության մեջ իդեալիստական ուսմունք, որը կենսագործունեության բոլոր պրոցեսները բացատրում է հատուկ աննյութական գործոնների ազդեցությամբ, որոնք իբր թե ներառկա են կենդանի օրգանիզմներում

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ vitalism ռուսերեն՝ витализм (ru) ‎(vitalizm)

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։