վլլամաղ
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ վըլ•լա•մաղ
- Ղարաբաղ՝ շատ մանր աղացած, սպիտակ, գերմակ ◆ Վլլամաղ ալյուր՝ հաց։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
- (փխբ․) նուրբ ու սպիտակ ◆ Էտ իմաստուն տղան տեսնում մին շարմաղ վլլամաղ ախճիգյ եկավ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։