վխճըրհավա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ վըխ•ճըր•հա•վա
- Ղարաբաղ՝ նվագի եղանակ, որ հովիվները նվագում են ոչխարի հոտը արոտավայր տանելիս, արածեցնելիս կամ ջուր տալիս ◆ Ամմեն ուռութանա, հալա լյուսը լյավ չտված, չուբուննեն վեր ըսկսես ըն վխճրհավա ածելը, մարթիս հոքյին փառավերվես ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։