վխճըրհավա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ վըխ•ճըր•հա•վա
- Ղարաբաղ՝ նվագի եղանակ, որ հովիվները նվագում են ոչխարի հոտը արոտավայր տանելիս, արածեցնելիս կամ ջուր տալիս ◆ Ամմեն ուռութանա, հալա լյուսը լյավ չտված, չուբուննեն վեր ըսկսես ըն վխճրհավա ածելը, մարթիս հոքյին փառավերվես ա։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։