վհաքել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•հա•քել 

  1. Ղարաբաղ՝ հավաքել, ժողովել ◆ Էս օշափը եր ա կացալ էս սխտորը վհաքելավ քյինացալ ա ըտրանց տոռնը։ Հժհք ◆ Կյարմյուր վեր ածըմ, Սիպտակ վհաքըմ: Հժհք

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։