վձվձալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ձ•վ(ը)•ձալ 

  1. նստած տեղում անընդհատ անհանգիստ շարժումներ անել ◆ Մի վձվձալ, մաշնագ նիստ։ (Ձեռագիր)
  2. չարչարվել ◆ Շունդ շատ վձրտկաց, ամա չարաց գաբը գդռիլ։ (Ձեռագիր)

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։