վձրտուկ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vd͡zɾtuk]
վանկեր՝ վ(ը)ձ•ր(ը)•տուկ
- Համշեն՝ տեղում նստած անընդհատ անհանգիստ շարժումներ անող ◆ Բիջիգ դղաքը վձրտուկ գըլլին, անիր չին գարի ըրահատ նստիլ։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։