վղվղալ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vʁvʁɑl]
վանկեր՝ վ(ը)ղ•վ(ը)•ղալ
- Ղարաբաղ, Խոտուրջուր, Համշեն, Մուշ՝ աղմուկ բարձրացնել, աղմկել ◆ Զանգը դալուն բես դղաքը վղվղալն տուս թռավ։ (Ձեռագիր)
- Կարին, Համշեն, Մուշ՝ բարձր ձայնով լաց լինել ◆ Փետե տղա, Քանի զարկես՝ կը վղվղա: (Հայ ժողովդրական հանելուկներ) ◆ Փետե օրոցք, փետե տղա, Քանի օրեմ՝ վղվղա: (Հայ ժողովդրական հանելուկներ)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։