վնասակարություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [vnɑsɑkɑɾutʰˈjun]

Դասական ուղղագրութեամբ՝ վնասակարութիւն

վանկեր՝ վ(ը)•նա•սա•կա•րութ•յուն 

Գոյական

1. վնասակար լինելը, վնասելու հատկություն, ունակություն

Հոմանիշներ

1. վնասաբերություն, վնաս, վնասավորություն (հզվդ․)
2. տե՛ս արատավորություն

Արտահայտություններ

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

• ֆրանսերեն՝ nocivité
• ռուսերեն՝
• անգլերեն՝

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։

• Մ․Խ․ Պողոսյան, Ֆրանսերեն-հայերեն ագրոէկոլոգիական և անտառագիտական տերմինների համառոտ բառարան (ՀԳԱ), Երևան, 2005 — 144 էջ։