վուտնաուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վուտ•նա•ուր 

  1. Ղարաբաղ՝ Թբիլիսի՝ ոտքից թեթև, լավ քայլող ◆ Վուտնաուրին շտապի։ (Գրիգոր Տեր-Ալեքսանդրյան)
  2. մարդ, մարդ արարած ◆ Ըստեղավ մին վննավուր քյինաց։
  3. տե՛ս ոտնավոր

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։