վռալ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•ռալ 

  1. Վան՝ պարծենալ, ինքն իրեն գովել ◆ Աղջիկների առաջ շատ ես վռում։
  2. տե՛ս վռթալ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։