վռտել

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)ռ•տել 

վռտել 1

1. Ղարադաղ, Ուրմիա, Վան, Մոկս, Խիզան, Շատախ՝ այրել, վառել ◆ Ապուրը տաք էր, բերանս վռտեց: (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Արևը երեսս վռտեց: (Ձեռագիր) ◆ Կրակը շորերս հմեն վռտեց: Սահակ Ամատունի

վռտել 2

Վան, Մոկս՝

1. կիսաեփ՝ կիսավառված լինել
2. կերակուրն ամանի տակը կպչել, խանձահամել
3. Վան՝ կաշին՝ մորթը խանձվել
4. Նոր Բայազետ, Վան՝ կծղվել, խանձվել ◆ Լուբիան՝ բակլան և այլն վռտեր է: (Հրաչյա Աճառյան)
5. Նոր Բայազետ՝ գույնը խանգռել, խունանալ (սպիտակեղենի մասին)

վռտել 3

1. Սեբաստիա՝ խոշոր-խոշոր կարել

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։