վռցին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vrt͡sʰin]
վանկեր՝ վ(ը)ռ•ցին
- Նոր Նախիջևան՝ լիուլի, չափազանց շատ ◆ Ծաղիկը ծառին վար վռցին է։ (Հրաչյա Աճառյան) ◆ Անիծը գլխում վռցին է։ (Հրաչյա Աճառյան)
Արտահայտություններ
[խմբագրել]Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։