վրագլխին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾɑɡlˈχin]
վանկեր՝ վ(ը)•րա•գ(ը)լ•խին
- գլխի վրա, ոտներով դեպի վեր ◆ Մինը ձիու թամբի միջին կանգնում էր վրագլխին և ոտները խաղացնում օդի մեջ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։