Jump to content

վրագլխին

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•րա•գ(ը)լ•խին 

  1. գլխի վրա, ոտներով դեպի վեր ◆ Մինը ձիու թամբի միջին կանգնում էր վրագլխին և ոտները խաղացնում օդի մեջ։ (Ստեփանոս Մալխասյանց)

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։