վրախիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ վ(ը)•րա•խիկ 

  1. Վան՝ դրսի դռան վերևի մասում դրված փոքր ծածկ, որ պաշտպանում է դուռը անձրևից՝ ձյունից
  2. տնակ, խրճիթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։