վրիժաբարբառ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [vɾiʒɑbɑɾˈbɑr]
վանկեր՝ վ(ը)•րի•ժա•բար•բառ
Ածական
- (նորբ․) վրեժ բարբառող՝ վրեժի կոչող ◆ Անկնդրուկ, անխոս, բայց լռությամբ էր վրիժաբարբառ, Գաղտնաեղեռնը հայտնաբերելով՝ գրի առնելով․․․։ Հովհաննես Շիրազ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։