վրինի
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [vɾiˈni]
վանկեր՝ վ(ը)•րի•նի
- Ղարաբաղ՝ ամայի, անմարդաբնակ ◆ Հի՞նչ կա էս վրինի տեղը։ Հժհք
- վայրի, վայրենի ◆ Վրինի ծմակ ա։ Վրինի խոզյ ա։
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։