տակաքար
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑkɑˈkʰɑɾ]
վանկեր՝ տա•կա•քար
- Ղարաբաղ՝ պատի ամենատակի քարը
- այն քարը, որ դնում են տան կամ այգու մուտքի մոտ՝ վրան նստելու համար
- Կաղապար:նմն կանաց հետույքն ու սեռական օրգանը
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։