տամուկ
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑˈmuk]
Դասական ուղղագրութեամբ՝ տամուկ
վանկեր՝ տա•մուկ
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բնիկ հնդեվրոպական՝ *dā- «հոսել» արմատից՝ -մո և -ուկ ածանցներով. հմմտ. հին հնդկերեն dā-nu «հոսուն, հեղուկ», ավեստերեն dā-nu «գետ, հեղեղ», հունարեն δημός «ճարպ»։
Ածական
- խոնավ, խոնավությամբ ներծծված ◆ Տամուկ հող, գետին։
- գոլորշիներով հագեցած, խոնավային ◆ Տամուկ օդ, եղանակ։
- թաց, թրջված, ջրակալած ◆ Տամուկ աչքեր։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- խոնավ, նամ, նամետ, տամկատեսակ (հզվդ․) (ժղ․)
- թաց, ջրակալած
- տե՛ս խոնավային
Արտահայտություններ
[խմբագրել]| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ
[խմբագրել]Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։