տանտին
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑnˈtin]
վանկեր՝ տան•տին
- Պոլիս՝ կամաց-կամաց ◆ Տանտին տանտին կը քալե։ (Հրաչյա Աճառյան)
- Պոլիս, Սեբաստիա՝ ծաղրի առարկա
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- տանտինը առնել, ծաղրի առարկա դարձնել, ձեռ առնել ◆ Տանտինեը առնել շատ կը սիրե։ Գուրգեն Մահարի
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։