Jump to content

տաշածուրիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•շա•ծու•րիկ 

  1. Մուշ՝ մաշած, հղկաշ ◆ Է, որդի ․․․ շուտ գնա, տաշածուրիկ քար մե թալ վրեն, չեղնի ուրտեղ կորի։ Հժհք

Արտահայտություններ

[խմբագրել]

Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։