տաշտել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տաշ•տել 

  1. Պոլիս, Պարտիզակ՝ ավելանալ՝ շատանալ (խելքի մասին) ◆ Էլթալով խելքը կը տաշտի: Գուրգեն Մահարի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։