Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տաշտ ու մաղ

Ղարաբաղ՝ տան ապրուստը՝ հաց
Ղարաբաղ՝ հարսանիքի հացի ալյուր մաղելեն ու խմոր անելը ◆ Էքուց խնամունց տանքն կըկան մեր տըշտըմաղը շնըհավր կանեն։

տաշտ ու մաղը (օճորքին) կախել՝ կապել
եղած հացի պաշար սպառել ◆ Վիր տուն օր հաց կուտեն, ընդուր տաշտ ու մաղ կկախեն։ ՍԾ
հացից զրկվել, աղքատանալ ◆ Վերջը միտք արեց, որ տանի իրենց թագավորին փեշքաշ անի, բալի նրա ձեռիցը պրծնի, չգողանանք ու չթաքցնենք, աքցիզը տալուց հետո, նրանք անկույտ ու ծակ աչքն էլ կշտացնենք, էն ժամանակ տշտ ու մաղներս օճորքին պիտի կապենք։ (Պերճ Պռոշյան)
տաշտումաղը՝ տշտըմաղը շնըհավուր անել, Ղարաբաղ՝ որպես հարսանիքի շնորհավորանք հարսի ու փեսայի հարազատների, բաեկամների ու մետրիմների կողմից, որն արտահայտվում են է փող դնելով այն տաշտի վրա, որի մեջ մաղում են հասանիքի հացի ալյուրը

Աղբյուրներ

Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։