տապըղքեր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•պը•ղ(ը)•քեր 

  1. Մուշ՝ փատը տաշելու հյունի մի տեսակ գործիք ◆ Ռնդան եթե սովորականից մեծ լինի կը կոչվի տապըղքեր: Սահակ Ամատունի

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։