տասա
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տա•սա
- Մոկս, Կարին՝ կիսաբոլորաձև երկաթե ձող, որ ամրացնելով սայլի անիվներին դրսի կողմից՝ ամրություն են տալիս
- Վան՝ ոտնամանի կրկներբան
- Վան՝ խոփ, որ ամրացվում է առատամի վրա ◆ Առատամին տասան կը հեսանվի երեսին հետ՝ ակոսվող հողին։ (Ձեռագիր)
Արտահայտություններ[խմբագրել]
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։