տավեթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տա•վեթ 

  1. Պոլիս, Վան՝ տե՛ս դավեթ

Արտահայտություններ[խմբագրել]

  1. տավեթ ընել, հրավիրել ◆ Էշը հարսնիք են տավեթ ըրեր, յա աղն է պակաս, յա պիպեռը։ Ահ

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։