տավեթ
Հայերեն բարբառային բառ
- ՄՀԱ՝ [tɑˈvɛtʰ]
վանկեր՝ տա•վեթ
- Պոլիս, Վան՝ տե՛ս դավեթ
Արտահայտություններ[խմբագրել]
- տավեթ ընել, հրավիրել ◆ Էշը հարսնիք են տավեթ ըրեր, յա աղն է պակաս, յա պիպեռը։ Ահ
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։