Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•րա•խո•սութ•յուն

Ստուգաբանություն

(հզվդ․) տարախոս լինելը
տարախոսելը, թոթովանք
սխալ` անտեղի խոսելը
(բժշկ․) անկապ ու թերի խոսվածք, հնչյունների` վանկերի կամ բառերի խառնահնչյուն արտասանվածք, անհոդավորություն (անարթրիա)

(բժշկ․) անոդավորություն (անարթրիա, անկապ ու թերի խոսվածք, հնչյունների` վանկերի կամ բառերի խառնահնչյուն արտասանվածք)
տե'ս թոթովախոսություն

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։