տարկետում

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [tɑɾkɛˈtum]

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տար•կե•տում 

Գոյական

1. տարկետելը, տարկետվելը
2. որոշակի ժամկետով որևէ բանի հետաձգում
3. (ուս․) տարկետում տալը՝ ստանալը

Հոմանիշներ

1. տարաժամկետում (հզվդ․)
2. տե՛ս երկարաձգում

Արտահայտություններ

1. 1. տարկետում ստանալ
   2. տարկետվել
   3. (ուս․) որոշակի ժամանակով ուսումնական պարապմունքներից ազատվել
2. տարկետում տալ
   1. տարկետել
3. (ուս․) որոշակի ժամանակով սովորողին արձակուրդ տալ՝ ուսումնական պարապմունքներից և քննություններից ազատել՝ նույն կուրսում (դասարանում) նորից սովորելու պայմանով
4. զարակոչիկին բանակ տանելը որոշակի ժամանակով հետաձգելը

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ

Թարգմանություն

Աղբյուրներ

• Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
• Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
• Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
• Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։