տարոնորդի
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾɔnɔɾˈdi]
վանկեր՝ տա•րո•նոր•դի
Բառակազմություն
[խմբագրել]Գոյական
- (նորբ․) տարոնորդու զավակ ◆ Տարոնցուց սերված զավակ։ ◆ Մահը Մարտակերտի համար մղվող պայքարում որպես թշնամական պատվեր խլեց քաջաիր տարոնորդու 40-ամյա կյանքի թելը ։ –ՍԳ
Թարգմանություն
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սեդա Էլոյան, Արդի հայերենի նորաբանությունների բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «Հայաստան», 2002 — 492 էջ։