Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ տա•րո•րո•շիչ

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

տարորոշիչ նշան, (լեզվբ․) - տառի վրա կամ տակ դրվող նշան, որըցույց է տալիս տառի` առանց այդ նշանի ունեցած արտասանությունից տարբեր արտասանաւոթյուն (օր.կ և կ - առաջինը` սովորական կ, երկրորդը` այբն է` ք), դիակրիտիկ նշան

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություն

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։