տարուբերություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [tɑɾubɛɾutʰˈjun]
վանկեր՝ տա•րու•բե•րու•թյուն
Գոյական
- (նորբ․) տարուբերելը, տարուբերում ◆ Նրա կյանքը դարձնելով մի ճոճանակ «ոչ»-ի և «այո»-ի միջև, մի տարուբերություն։ Պարույր Սևակ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։