տարվենակ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ տար•վե•նակ 

  1. Խարբերդ, Բալու՝ մի տեսակ վերք, որ սովորաբար առաջանում է դեմքի վրա և մոտ մեկ տարվա ընթացքում բուժվելով տեղը սպիտակ սպի է թողնում:◆ Նույնն է տարվկան։

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հրաչյա Աճառյանի Անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների Ազգային Ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։