տարտաժար
Հայերեն բարբառային բառ
վանկեր՝ տար•տա•ժար
- Վան՝ տանջվալից, տառապալի ◆ Կարոն... կէրթա գետեզր, կը նստի փլե մե, գընկնա տարտաժարանք մտքերու մեջ։ Հժհք
- Մուշ՝ Չարչարանք, նեղություն ◆ Էլ դար ու դաշտ, էլ քար ու քռա, էլ գետ ու առու չը մնա, էլ քար ու քռա, էլ գետ ու առու չը մնա, օր հազար ու մեկ չարչարանքով ու տարտաժարանքով գընցնան կէրթան։ Հժհք ◆ Հեռու աղահանքից շալակելով ու տարտաժարանքով մարդու բերած աղն ուր կնիկ ուզողին չէ չըսե, աղ շուտ մը կը խլսի։ Բնս
- Վան՝ անհանգիստ
Արտահայտություններ
[խմբագրել]- Տարտաժան՝ տարտաժար ըլել - Տանջվել, տառապել ◆ Ես ինոնց սիրուն տարտաժար էլեր եմ ,ես ինոնց ի՞նչխ մտքես կխանեմ։ ԱՏՍ
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։